|
مشهدی ها 
|
پرستوهای محبت از سرزمین دل انسان ها پر کشیده اند به را ههای دور.. دیگر گلهای مهربانی در دل کسی جوانه نمی زند. نشانی از عشق اگر هست، تنها رد پایی است. آن هم سال هاست که پوشیده شده با برف های سرد و سنگین بی اعتنایی..
چهارشنبه 90/7/27 | 4:30 عصر | قاصدک |
روز به روز و ماه به ماه می گذرد تا سال شود... سال نیز می گذرد تا کهنه شود... همه چیز رنگ کهنگی میگیرند به جز دل! دل که جوان باشد از پس بیست و پنج سال که حتی پس از هفتــــــــــــاد سال جوان خواهد بود! جواندل که باشی و با طراوت هر روز در تو بهار است... گرچه در برگریزان طبیعت آمده باشی... سلام خدا... بابت آن همه که می دانی و من نیز می دانم و آن همه که نمی دانم و تو خوب می دانی تو را سپاس... همچنان به یاریت و دست گرم نوازشت محتاجم... بنده تو... شنبه 90/7/2 | 1:38 صبح | قاصدک |
|
|
